چگونگی تكوین سلول های گلیالی مغز بررسی گردید
به گزارش آتی جو محققان به مطالعه نحوه تكوین سلول های گلیالی مغز از سلول های پیش ساز عصبی پراختند.
به گزارش آتی جو به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سلول های بنیادی، در مطالعه ای جدید دكتر بندیكت برینگر و همكارانش به مطالعه نحوه تكوین سلول های گلیالی مغز از سلول های پیش ساز عصبی پراختند و كشف كردند كه تمایز این سلول ها شامل سه مرحله است كه سه پروتئین موجود در هسته سلول موسوم به فاكتورهای رونویسی نقش كلیدی را در این روند بازی می كنند.
سلول های گلیالی به صورت كلاسیك به سه نوع آستروسیت ها و اولیگودندروسیت و میكروگلیاها تقسیم می شوند. آستروسیت ها شایع ترین نوع سلول های گلیالی هستند كه ۸۰ درصد سلول های گلیالی را شكل می دهند. این سلول ها از سلول های گلیالی شعاعی و پیش ساز منشا می گیرند.
بندیكت برینگر و همكارانش توالی یابی RNA انجام دادند و كشف كردند كه فرایند تمایز این سلول ها شامل سه مرحله است كه در مرحله اول، سلول های پیش ساز آستروگلیالی شكل می گیرند كه قابلیت تقسیم دارند و در مرحله دوم، این سلول های پیش ساز آستروگلیالی به آستروسیت های جوان و نابالغ تبدیل می شوند كه قادر به تقسیم نیستند.
در نهایت در مرحله سوم، این آستروسیت ها به آستروسیت های كاملا بالغ و دارای عملكرد تبدیل می شوند.
این مطالعه نشان داده است كه تشكیل آستروسیت ها یك فرایند دینامیك است و در فازهای مختلف تشكیل این سلول ها، ژن های مختلفی فعال می باشند. فاكتورهای رونویسی NFIA و ATF۳ در شروع تمایز آستروسیت های اولیه از پیش سازهای آستروگلیالی مهم هستند و زمانی كه آنها به آستروسیت های كاملا تمایز یافته تمایز می یابند، Runx۲ مهم ترین فاكتور است.
مطالعات نشان داده است كه بیان نامناسب ژن در آستروسیت ها باعث می گردد كه آنها برای سلول های عصبی سمی شوند. در نتیجه سلول های عصبی می میرند. به نظر می آید كه Runx۲ امكان دارد نقش مهمی را در غیر فعال شدن آستروسیت ها بازی كند و همین امر مانع از سمی شدن آنها برای سلول های عصبی می گردد.
این مطالعه Runx۲ را هدفی برای مهار سمی شدن آستروسیت ها و مرگ سلول های عصبی معرفی می كند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب