نگاه ماه نورد چین به عمق 300 متری نیمه تاریک ماه
به گزارش آتی جو، ماه نورد چین از ۱۰۰۰ فوت(۳۰۵ متر) از ساختارهای پنهان در اعماق نیمه تاریک ماه نقشه برداری می کند.
به گزارش آتی جو به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، دانشمندان توانستند برای نخستین بار ۱۰۰۰ فوت از سطح ماه را ترسیم کنند. نتایج آنها میلیاردها سال تاریخ قمری را که پیش از این پنهان مانده بود نشان داده است.
کاوشگر چانگ ای-۴ چین از زمانیکه برای نخستین بار در سال ۲۰۱۸ روی ماه فرود آمد درحال ثبت تصاویر پانورامای خیره کننده ای از دهانه های برخوردی ماه بوده و به نمونه برداری از مواد معدنی از گوشته ی ماه پرداخته است.
حالا، این فضاپیما دانشمندان را قادر می سازد تا لایه لایه ساختارهایی را که ۱۰۰۰ فوت(۳۰۰ متر) از لایه ی بالایی سطح ماه را می سازند، با جزئیات بیشتر از قبل ترسیم کنند.
نتایج آنها، که در روز هفتم اوت در مجله «Geophysical Research: Planets» انتشار یافت، میلیاردها سال تاریخ ماه را که پیش از این پنهان بود، آشکار می کند.
ماه نوردی که بر روی چانگ ای-۴ به نام یوتو-۲(Yutu-۲) به فضا سفر کرد، مجهز به فناوری به نام رادار نافذ ماه(LPR) است. جیان کینگ فنگ(Jianqing Feng)، محقق ارشد این مطالعه، محقق زمین شناسی نجومی در موسسه علوم سیاره ای در توسان، آریزونا، می گوید: این ابزار کاوشگر را قادر می سازد تا سیگنال های رادیویی را به اعماق سطح ماه ارسال نماید. سپس، به پژواک هایی که درحال بازگشت هستند گوش می دهد. دانشمندان می توانند از آن «پژواک ها» یا امواج رادیویی که از ساختارهای زیرزمینی منعکس می شوند، برای ایجاد نقشه ای از سطح زیرین ماه استفاده نمایند.
در سال ۲۰۲۰، دانشمندان از این ابزار برای نقشه برداری از ۱۳۰ فوت(۴۰ متر) بالایی سطح ماه استفاده کردند اما تاکنون عمیق تر از این پیش نرفته بودند.
فنگ می گوید که این داده های جدید نشان داده است که ۱۳۰ فوت بالای سطح ماه از لایه های مختلف غبار، خاک و سنگ های شکسته تشکیل شده است. در درون این مواد دهانه ای پنهان بود که وقتی جسم بزرگی به ماه برخورد کرده، شکل گرفته است.
فنگ و همکارانش این فرضیه را مطرح نمودند که قلوه سنگ های اطراف این ساختار، بقایای ناشی از برخورد است. در بخش های پایین تر، دانشمندان پنج لایه مجزا از گدازه ماه را کشف کردند که میلیاردها سال پیش در سرتاسر ماه نفوذ کرده بودند.
دانشمندان اعتقاد دارند که ماه ما ۴.۵۱ میلیارد سال پیش، نه چندان دیرتر از خود منظومه شمسی، تشکیل شده است، زمانیکه یک جرم فضایی به اندازه ی مریخ به زمین برخورد کرد و قسمتهایی از سیاره ما را درهم شکست. فنگ می گوید مانند زمین، گوشته ماه در آن زمان حاوی محفظه هایی از مواد مذاب به نام ماگما بود که از راه شکاف های تازه تشکیل شده در یک سری از فوران های آتشفشانی به بیرون نفوذ می کرد.
داده های جدید چان ای-۴ نشان داده است که این روند در طول زمان کند می شود.
فنگ و همکارانش دریافتند که لایه های سنگ های آتشفشانی هر چه به سطح ماه نزدیک تر می شوند نازک تر می شوند. این نشان داده است که گدازه های کمتری در فوران های بعدی در مقایسه با فوران های قبلی جاری شده اند. فنگ اظهار داشت: ماه به آرامی درحال خنک شدن بود و انرژی آن به مرور زمان ضعیف می شد.
تصور می شود که فعالیتهای آتشفشانی در ماه حدود یک میلیارد سال قبل از بین رفته است باآنکه دانشمندان شواهدی از فعالیتهای آتشفشانی جوان تر در ۱۰۰ میلیون سال پیش کشف کرده اند. به همین دلیل، ماه اغلب از نظر زمین شناسی مرده در نظر گرفته می شود. فنگ گفت، با این وجود، هنوز امکان دارد ماگما در اعماق سطح ماه وجود داشته باشد.
چانگ ای-۴ هنوز کار خویش را در ماه تمام نکرده است.
منبع: آتی جو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب