چرا رنگ شفق قطبی در نقاط مختلف زمین متفاوت است؟
آتی جو: پدیده چشم نواز شفق قطبی که به سبب برخورد بادهای خورشیدی به جو زمین به وجود می آید، با رنگ های متفاوتی دیده می شود و شاید این پرسش را در ذهن افراد بوجود آورد که چرا اینطور است؟
به گزارش آتی جو به نقل از ایسنا، شفق قطبی(Aurora) یکی از پدیده های جوی کره زمین است. شفق قطبی پدیده ظهور نورهای رنگین و متحرک در آسمان شب است و به طور معمول در عرض های نزدیک به دو قطب زمین بر اثر برخورد ذرات حامله باد خورشیدی و یونیزه شدن مولکول های موجود در یون سپهر(یونوسفر) زمین به وجود می آید.
شفق قطبی اغلب بصورت پرده هایی از نور ظاهر می شود، اما آنها همین طور می توانند به شکل کمان یا مارپیچ باشند که اغلب از خطوط نیرو در میدان مغناطیسی زمین پیروی می کنند.
اغلب شفق های شمالی سبز رنگ هستند، اما گاهی اوقات رنگ صورتی را نیز می بینید و نمایشگرهای قوی نیز ممکنست رنگ های قرمز، بنفش و سفید را نشان دهند که اغلب توسط تعقیب کنندگان شفق قطبی در سفرهایی بدین منظور دیده می شوند.
دلیل همه این رنگ ها در ترکیب جو سیاره زمین نهفته است.
سطوح مختلفی در جو زمین وجود دارد و هر کدام نقش متفاوتی را ایفا می کنند.
ما در تروپوسفر زندگی می نماییم که دورترین فاصله از خورشید را دارد و جایی است که ابرها تشکیل می شوند، برای اینکه این قسمت از جو آب زیادی را در خود جای داده است.
هر چه بالاتر می روید فشار هوا کاهش پیدا می کند و دما سردتر می شود تا این که در ارتفاع حدود ۱۰ کیلومتری به لایه استراتوسفر می رسید که در آن ازن وجود دارد و انرژی پرتوی فرابنفش خورشید را جذب می کند و آنرا به گرما تبدیل می کند.
بالاتر از آن، لایه مزوسفر است که خوشبختانه بیشتر شهاب ها پیش از رسیدن به زمین در آن می سوزند. این لایه در ارتفاع حدود ۸۵ کیلومتری قرار دارد.
لایه بعدی ترموسفر نام دارد که در آن به ندرت هوا وجود دارد و این جایی است که شفق های قطبی در ارتفاع حدود ۵۰۰ تا ۱۰۰ کیلومتری بالا سر ما رخ می دهند. بااینکه زمانی که از روی زمین به شفق های قطبی نگاه می نماییم، اغلب بنظر می رسد که خیلی بیش از آن چه فکر می نماییم به ما نزدیک تر هستند، به ویژه وقتی از از بالای کوه آبیسکو(Abisko) و از کنار آتشفشانی با نام عجیب Eyjafjallajökull در کشور ایسلند آنرا به تماشا می نشینیم.
جو(اتمسفر) ما از مواد شیمیایی خیلی از جمله نیتروژن، اکسیژن، آرگون و کربن دی اکسید در مقادیر مختلف همراه با عناصر کمیابی دیگر همچون بخار آب تشکیل شده است که همه آنها در سطوح مختلف جو ما وجود دارند.
علم به ما می گوید که گازهای مختلف در جو زمین هنگام برانگیختگی، رنگ های متفاوتی از خود بروز می دهند. به عنوان مثال هنگامی که الکترون های موجود در باد خورشیدی به اکسیژن برخورد می کند، رنگ سبز و زرد را بروز می دهد که شایع ترین رنگ شفق های قطبی است.
نیتروژن نیز سبب انتشار رنگ های آبی یا قرمز و گاهی صورتی می شود، در صورتیکه نئون آنها را نارنجی می کند.
اگر از دیدن تصاویر این پدیده زیبای نجومی شگفت زده شده اید و مشتاق هستید که از نزدیک به تماشای آن بنشینید، آنها در کشورهای ایسلند و سوئد رایج هستند و با سفر به این کشورها می توانید از این زیبایی بی نظیر لذت ببرید.
منبع: atijoo.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب